PIEK zet haar serie voort met artikelen over de invloed van de elektronische verbindingsindustrie op de geneeskunde. Deze keer voerden wij een gesprek met Dr. Sardari Nia, een cardiothoracaal chirurg werkzaam bij het Maastricht UMC+, het academisch ziekenhuis van Maastricht. Hij werd geboren in Iran, groeide op in Nederland en studeerde in Antwerpen, België. Zijn werkgebieden zijn minimaal invasieve klepchirurgie, mitraalklep chirurgie, Robotchirurgie (MIDCAB) en longchirurgie. Hij lijkt “gewoon” een chirurg te zijn maar tijdens ons gesprek leren wij in welk hoge mate Dr. Sardari Nia van de ontwikkelingen binnen de elektronische verbindingsindustrie gebruik maakt. Sterker nog, hoe hij in samenwerking met ingenieurs en techneuten, het raakvlak tussen geneeskunde en technologie uitbouwt en verder ontwikkelt ten profijt van zijn patiënten.
Dr. Sardari NiaOm de vooruitgang te begrijpen die op het vakgebied van hart- en longziektes en hun behandelingen is, moeten wij een korte excursie in de geneeskundige geschiedenis maken. Dr. Sardari Nia legt uit dat “traditioneel in de geneeskunde behandelingsmodaliteiten waren voor alle patiënten met een bepaalde ziekte, in de zin dat er behandelingen waren die op veel patiënten werden toegepast.” Inmiddels heeft er een paradigma shift plaats gevonden, d.w.z. dat men tot inzicht is gekomen dat een gepersonaliseerde geneeskunde veel beter werkt. Daarbij ligt de focus op individuele verschillen bij een bepaalde ziekte. In de praktijk betekent dit dat men kijkt welke behandeling voor welke patiënt het beste werkt. Deze ontwikkeling is met name te danken aan de progressie van de technologie.
Voor een leek klinkt dit logisch en in eerste instantie niet spannend, daarom zullen wij duidelijk maken wat deze ingrijpende veranderingen voor het vakgebied hart en long betekent.

Moest een patiënt aan het hart en/of de long worden geopereerd, was dit altijd een ingrijpende ingreep waarbij het borstbeen van kuiltje naar kuiltje werd opgemaakt om tot bij het hart te komen. De minimaal invasieve operatiemethode heeft dit zeer veranderd want nu is het voor de chirurg mogelijk om via “ingangen op de zij” de patiënt te opereren. Dit is vooral belangrijk bij het vervangen of repareren van mitraalkleppen in het hart.
Welke technologische ontwikkelingen hebben geholpen dit mogelijk te maken?
Dr. Sardari Nia legt uit, dat “voor deze minimaal invasieve operaties aangepast instrumentarium nodig is. Het instrumentarium zoals dit momenteel gebruikt wordt, was niet mogelijk geweest zonder technologisch ontwikkelingen met het doel steeds verfijndere en verbeterde instrumenten te maken. Bovendien hebben de ontwikkelingen op het gebied van echo en CT’s er veel aan bijgedragen. De beelden zijn scherper met dank aan hogere resolutie en artsen kunnen nu ook dieptes zien. Verder de vooruitgang bij de driedimensionale echocardiografie en computertomografie. Deze technieken helpen ons de anatomie van een patiënt te reconstrueren. Dit betekent, dat per patiënt een reconstructie van zijn inwendige bovenlichaam wordt vervaardigd. Op basis van deze reconstructies worden reparatieopties (behandelingsmogelijkheden) gekozen en een plan gemaakt op welke manier de chirurg de operatie zal uitvoeren. Dit betekent bij de minimaal-invasieve chirurgie naar wegen te kijken om zo min mogelijk te moeten snijden. Want hoe minder er wordt gesneden hoe kleiner de risico’s voor de patiënt.”

Dr. Sardari Nia gaat bij het samenwerken van techniek en geneeskunde nog een stap verder. Ook hier moeten wij weer in ons achterhoofd houden dat de anatomie van iedere patiënt net even anders is. In het bijzonder is dit belangrijk bij het repareren of inzetten van de mitraalkleppen. Nadat feitelijk het bovenlichaam met zijn organen, bloedvaten, mitraalkleppen etc. in beeld is gebracht, wordt met behulp van 3D print een mock-up van de mitraalklep voor een patiënt gemaakt. De mock-up is een model van de individualiseerde mitraalklep voor de ene patiënt. Ook hier gaat het om veiligheid en minder risico voor de patiënt want door de bovengenoemde methodes is een betere planning mogelijk. Uiteindelijk “oefenen” de chirurgen eerst een operatie aan een patiënt zonder de patiënt aan te raken.

Om zo veel mogelijk te kunnen “oefenen” en operatiemethodes te optimaliseren, heeft Dr. Sardari Nia in samenwerking met techneuten en ingenieurs een simulator ontwikkeld, de “high-fidelity endoscopic mitral valve repair simulator”. Het is een constructie uit plastiek en heeft de vorm van een bovenlichaam, wel zonder hoofd en armen. Aan de zijkant zijn verschillende openingen die gebruikt worden om met behulp van robotchirurgie en endoscopische operatie (kijkoperatie) een operatie te simuleren.
Op de vraag van PIEK wat de voordelen zijn van de simulator krijgen wij de volgende uitleg: “Bijvoorbeeld in de VS worden op jaarbasis circa 5 operaties per chirurg uitgevoerd die met mitraalkleppen te maken hebben. Dat een chirurg door dit minimaal aantal operaties geen omvangrijke routine en ervaring kan opbouwen, is logisch. Ook hier geldt oefening baart kunst. Door het gebruiken van de simulator kan worden geoefend en ervaring worden opgebouwd. Inmiddels komen artsen uit de hele wereld naar het academisch ziekenhuis UCM+ in Maastricht om onder supervisie van Dr. Sardari Nia met de simulator te trainen.

Aan het eind van ons gesprek vragen wij aan Dr. Sardari Nia om de voordelen van de synergie van technologieën en geneeskunde op een rij te zetten: “De drie belangrijkste effecten van het gebruikmaken van technologische ontwikkelingen in de geneeskunde zijn

1. Een grotere veiligheid voor de patiënten
2. Hogere effectiviteit van behandelingen
3. De reproduceerbaarheid van de ingrepen

Alle drie effecten samen versterken elkaar en helpen ons om nog beter en preciezer de patiënten te kunnen helpen.” Ten laatste wilde PIEK nog weten in welke landen de bedrijven te vinden zijn die met hun technologische ontwikkelingen en producten Dr. Sardari Nia helpen. “De bedrijven komen uit de hele wereld. Het zijn innovatieve bedrijven die begrijpen hoe belangrijk het is dat artsen en ingenieurs samenwerken. Ook hier moest aan beide kanten een verandering in het mind-set komen want traditioneel hebben geneeskunde en technologische disciplines maar weinig met elkaar. Dit is hedendaags gelukkig anders.”

PIEK bedankt Dr. Sardari Nia voor een buitengewoon interessant gesprek.