De tijd van Bonnie en Clyde is al weer een hele tijd geleden waar de banken beroofd werden door mensen met wapens. Tegenwoordig is dit niet meer nodig. De crimineel van vandaag heeft als wapen een laptop en voldoende technische kennis om firewalls etc. te omzeilen. Dit klinkt misschien erg simplistisch, maar de feiten leren ons dat sinds de financiële instellingen zoals banken steeds meer afhankelijk zijn van computers en internet, het aantal cyberaanvallen significant is gestegen. Een kwart van de banken wereldwijd rapporteert dat er in 2018 hackeraanvallen hebben plaatsgevonden. Dit is een toename met meer dan 160% ten opzichte het voorgaande jaar. En niet alleen de banken zijn daarmee slachtoffer, ook de partners waar ze zaken mee doen kunnen door de aanvallen van de hackers schade ondervinden.

De hackers die de grootscheepse aanvallen lanceerden op bijvoorbeeld de bank van Bank van Bangladesh probeerden bijna 100 miljoen dollar buit te maken. Door een spelfout bij een overboeking werd de hack ontdekt, maar ondertussen waren wel al ruim 80 miljoen dollar verdwenen. Men vermoed dat het een hackergroep is uit Noord Korea en die met steun van de overheid bezig is om de economie te destabiliseren. Deze hackergroep, die bekend is onder de naam Lazarus, en gesteund door het Noord Koreaans regime, heeft al vaker cyber aanvallen op financiële instellingen uitgevoerd. Slachtoffer werd onder andere de bank van Mexico en de bank van Chili.

Maar ook voor bankautomaten maken de cybercriminelen geen halt. Door het instaleren van malware lukte het een groep cybercriminelen om de bankpasgegevens van klanten te stelen en op deze manier bijna 12 miljoen dollar binnen een halve dag buit te maken. Verder zijn de criminelen inmiddels ook al zo slim dat ze alleen maar hun laptop hoeven aan te sluiten op een betaalautomaat, waardoor deze spontaan alle geld er uit begint te gooien. Dit is onder anderen gebeurd in Kenia.

De wetgever is nog steeds niet is staat op pro actief te reageren op deze vorm van cybercriminaliteit. En dit is wereldwijd nog altijd het geval. Wetgeving met betrekking tot cybercriminaliteit kruipt altijd achter de feiten aan. Hierdoor zullen cybercriminelen altijd een voorsprong behouden, al dan niet gesteund door de regering van hun eigen land. De oplossing op de korte termijn zit in de onderlinge samenwerking tussen de verschillende financiële instellingen. Deze zal door middel van slimme protocollen en werkafspraken met zeer korte lijnen ervoor moeten zorgen dat cybercriminelen geen kans meer gaan krijgen om het systeem te hacken. Echter er is nog een hele lang weg te gaan om uiteindelijk te komen tot zo’n goede samenwerking. Voor de economische situatie in een land is het echter van belang dat overheid en banken op een professionele manier met cybercriminaliteit omgaan om destabilisatie van de economie te voorkomen.